چه عاشقانه...

سکوت میکنم !!

 برایم بگو

میشنوم

تمام نامه هایت را !!

تمام فریاد هایت را !!

پیله ی سکوت را میدرانم

به اندازه کافی شُخم زدی بر اعصابم

با نماندنت

حالا میخواهم بنویسم

تا باز صدای زیبایت را ...

 باز لبانت جان ببخشند بر جانم

 باز رفتن نزدیک و غم نزدیکتر میشود

ولی اینچنان که میبینم

تو هستی و غم مرا در بر میگیرد

 مبحوس میشوم در همان پیله ی سکوت

 تنهایی اینجا ماندنیست در فراغت

افکارم ، چه عاشقانه تو را درکنارم احساس میکنند ..!!